Σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Ν. 4172/2013), οι κατηγορίες των εισοδημάτων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του και συνεπώς υπόκεινται σε φόρο εισοδήματος είναι περιοριστικά και μόνο: (α) εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις, (β) εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, (γ) εισόδημα από κεφάλαιο και (δ) εισόδημα από υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου. Στις περιπτώσεις αυτές δεν συγκαταλέγονται ποσά που δεν έχουν τα συνήθη γνωρίσματα του εισοδήματος, δηλαδή δεν διακρίνονται από περιοδικότητα και μόνιμη πηγή προέλευσης και ως τέτοια δεν υπόκεινται ούτε σε φόρο εισοδήματος ούτε σε έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης.

Αποζημιώσεις που είτε επιδικάζονται από δικαστική απόφαση είτε καταβάλλονται στο θύμα του ατυχήματος/στον δικαιούχο μετά από εξωδικαστικό συμβιβασμό, οι οποίες αφορούν:

(α) σε ηθική βλάβη ή ψυχική οδύνη του θύματος του ατυχήματος και/ή του δικαιούχου

ή

(β) στα ποσά που αφορούν τις δαπάνες αποκατάστασης της υγείας του δικαιούχου,

δεν συνιστούν «εισόδημα» κατά την έννοια του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και ως εκ τούτου δεν υπάγονται σε φόρο εισοδήματος ούτε σε εισφορά αλληλεγγύης.

Αντίθετα, αποζημίωση που αφορά απώλεια αποδοχών λόγω ανικανότητας του θύματος/δικαιούχου να εργασθεί, ως αποτέλεσμα του ατυχήματος, φορολογείται ως εισόδημα εκ της εργασίας.